Þegar sími á heimili lögregluvarðstjóra á Ísafirði hringdi og vakti hann klukkan tíu mínútur yfir sex, sunnudagsmorguninnn 23. september 1973, var hann að öllum líkindum nýsofnaður. Það hafði verið dansleikur í Hnífsdal kvöldið áður og honum ekki lokið fyrr en rúmlega tvö um nóttina. Vísast hafði því verið traffík eftir ballið eins og venja var. En fyrst engum hafði verið stungið inn, gátu lögreglumenn á bakvakt farið heim og lagt sig.
Símtalið kom úr húsi við Stekkjargötu í Hnífsdal. Sá sem hringdi kvaðst vera með í húsi hjá sér karl og konu sem hefðu lent í umferðarslysi á veginum um Óshlíð, milli Bolungarvíkur og Hnífsdals. Í skýrslu lögreglumannsins fjallar hann ekki nánar um símtalið, utan þess að segja innhringjanda hafa sagst hringja að beiðni ökumanns bílsins.
„Sá sem hringdi sagði að þeir sem í þessu slysi hefðu verið væru nú í húsi við Stekkjargötu í Hnífsdal, en gat þess ekki …
Ég hef verið bílstjóri í bíl sem ekki formlega valt en stakst á endann í skurð og þaðan á þakið og til baka. Þú reynir allt sem þú getur til að halda bíl á hjólunum. Loftköstinn eru gríðaleg (var á 80). Þannig að þar sem bíllinn endastakst ekki þarf að skoða grjótið í hlíðinni. Grjótið hefur dregið verulegs úr ferð bílsins þannig að hann endastakst ekki.
Grjóti ætti að vera þarna enþá þó annað hafi bæst við og skófir geta skorið úr um aldur steina. Hliðar kast við það að skrapa nálæga steina gæti hent út farþega. Án þess að setja atburðin í þrívíða animasion í tölvu mun ekki vera hægt að fá niðurstöðu.
Ég myndi senda fyrirspurn á FBI um góðan sérfræðing sem hefur reynslu af svona þrívíddar tölvu líkanagerð.