Þessi grein er óbeint framhald af flækjusögu sem birtist fyrir þrem vikum: Vélráð í Venlo: Svik við Foringjann?

***

Franz Halder rann kalt vatn milli skinns og hörunds. Hann var mættur til vinnu sinnar eldsnemma hinn 10. nóvember 1939 – veður var þungbúið, hvasst og dimmt og það var kalt. Halder var kominn á hálfkaraða skrifstofu sína í nýjum aðalstöðvum þýska herráðsins í miklu neðanjarðarbyrgi sem var verið að grafa í þorpinu Zossen, 20 kílómetra fyrir sunnan Berlín.

Þegar Þjóðverjar réðust á Pólland tveimur mánuðum fyrr og Bretar og Frakkar svöruðu með stríðsyfirlýsingu, þá var framkvæmdum við byrgið flýtt og nú þegar var flest til reiðu til að stjórna þaðan stríðsrekstri Þjóðverja.

Mannrán í Venlo

Þar lék Halder stórt hlutverk því þessi hálfsextugi hershöfðingi var yfirmaður foringjaráðs þýska hersins, Chef des Generalstabes des Heeres, og því í raun þriðji æðsti maður hersins þá um stundir á eftir þeim Wilhelm …