Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 5 árum.

Norðurljós og kuldi til sölu á 69. breiddargráðu

Asísk­ir auð­menn í snjó­bolta­stríði og upp­tek­ið fólk sem fer langt norð­ur fyr­ir heim­skauta­baug til að gera ekki neitt. Ferða­mönn­um sem sækja nyrstu byggð­ir Nor­egs heim hef­ur fjölg­að mik­ið. Einn slík­ur stað­ur er Somm­erøy, lít­ið fiski­þorp skammt frá Tromsø þar sem Hall­dór Gísla­son sinn­ir mark­aðs­mál­um.

Norðurljós og kuldi til sölu á 69. breiddargráðu

Hvað fær fólk til að velja einn áfangastað umfram annan? Oft er það vegna þeirrar afþreyingar sem viðkomandi staður hefur upp á að bjóða eða að þar séu náttúruundur eða byggingar sem gaman gæti verið að sjá. Ef Íslendingur, sem hyggur á ferðalag, er spurður þessarar spurningar er ekki ólíklegt að hlýtt veðurfar spili stórt hlutverk. Verslunarmöguleikar gætu líka haft nokkur áhrif.

En svo eru til öðruvísi áfangastaðir. Þeir sem fullyrða (ef þeir gætu talað): „Ég er nóg“, svo vitnað sé í vinsæla setningu frá síðasta ári. Einn þessara staða er Sommerøy í Norður-Noregi, 400 íbúa fiskiþorp skammt frá Tromsø, norðan við 69. breiddargráðu. Staður flestum ólíkur, eins og Halldór Gíslason, sem ber hið fágæta starfsheiti markaðssendiherra eða Markeds ambassadør á Hotel Sommerøy, yrði líklega fyrstur til að samþykkja.

Þar býður hann asískum auðmönnum í snjóboltastríð langt fyrir norðan heimskautsbaug og selur ferðafólki norðurljósin. Fjöldi þeirra ferðamanna sem þangað koma …

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Mest lesið

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
1
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
5
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.

Mest lesið í mánuðinum

„Ég var lifandi dauð“
2
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár

Loka auglýsingu