Þessi færsla er meira en 7 ára gömul.

Hinn ginnhelgi einkabíll

Þetta sungu menn í den: „Halló þarna bíllinn ekki bíður, æ blessuð flýtið ykkur, tíminn líður“. Á Íslandi bíður bíllinn ekki heldur treður sér alls staðar, veður upp á gangstéttir og ýtir almenningssamgöngum til hliðar. Ofurbílvæðing Íslands hófst fyrir um þremur áratugum, mér skilst að ríkisstjórn Þorsteins Pálssonar hafi gert óformlegan samning við verkalýðshreyfinguna. Tollar yrðu snarlækkaðir af bílum gegn því að verkalýðshreyfingin héldi sig á mottuni. Afleiðingin varð bílasprenging sem haldið hefur áfram og eflst með ári hverju.  Fyrir vikið  hafa Íslendingar ófríkkað mjög, líkast helst rauðríkjakönum. Einnig mun þráseta í bílum eiga eftir að skaða heilsu þeirra all verulega. Til að bæta gráu ofan á svart er loftmengun orðin að alvarlegu vandamáli í Reykjavík. Ekki bæta umferðahnútar úr skák, borgin og landið allt eru einfaldlega offyllt af bílum. Þá spyr einhver hvort almenningur hafi ekki bara kosið einkabílinn. Svar mitt er að svo einfalt er málið ekki. Sjálfsstæðisflokkurinn réði lögum og lofum í Reykjavík áratugum saman og gerði lítið til að efla almenningsamgöngur. Skortur á þeim gerði bílinn að „mösti“ hinu mesta, menn höfðu ekki raunhæft val milli einkabíls og almenningssamgangna sem voru og eru miklu verri en í nágrannalöndunum. Bílsprengingin um 1990 stuðlaði líka að versnandi almenningssamgöngum. Þegar jafnvel heimiliskötturinn var kominn á eigin bíl fækkaði farþegum í strætó all verulega og strætóferðum fækkaði fyrir vikið. Athugið líka að ungt fólk sem ekki var komið til vits og ára þegar bílsprengingin hófst átti engan þátt í að skapa núverandi ástand þar sem almenningssamgöngur eru ekki raunhæfur kostur. Þau völdu ekki endilega einkabílinn þótt foreldrar þeirra hafi gert það. Bíllinn valdi unga fólkið, ekki öfugt. Af þessu má sjá að það er í besta falli villandi, í versta falli della að almenningur hafi si svona tekið hinn ginnhelga einkabíl fram yfir almenningssamgöngur. Einnig má nefna að sé frelsi fólgið í því að breyta svo fremi maður skaði ekki aðra þá er endalaus bílakstur ekki frelsisathöfn því loftmengunin frá bílunum skaðar aðra. Í Noregi, Danmörku og Spáni hafa menn raunverulegt val, geta valið milli þess að fá sér bíl eða nota almenningssamgöngur. Ekki á Íslandi. En nú er á teikniborðinu merkileg hugmynd um lausn á þessum vanda, hugmyndin um borgarlínuna. Meira að segja sumir Sjálfsstæðsimenn eru henni fylgjandi, t.d. Áslaug Friðriksdóttir. En ekki merkisberi flokksins í borgarstjórnarkosningum, Eyþór Arnalds. Blessunarlega sýna skoðanakannanir að drjúgur meirihluti borgarbúa er borgarlínunni fylgjandi. Vonandi flykkjast menn á kjörstað og veita Degi borgarstjóra og hans vösku sveit brautargengi. Og gefa Sjöllum ærlega ráðningu.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Mest lesið á blogginu

Nýtt efni

Innflytjendur á Íslandi
Samtal við samfélagið#15

Inn­flytj­end­ur á Ís­landi

Ís­land hef­ur tek­ið um­tals­verð­um breyt­ing­um und­an­farna ára­tugi. Eft­ir að hafa löng­um ver­ið eitt eins­leit­asta sam­fé­lag í heimi er nú svo kom­ið að nær fimmti hver lands­mað­ur er af er­lendu bergi brot­inn. Inn­flytj­end­ur hafa auðg­að ís­lenskt sam­fé­lag á marg­vís­leg­an hátt og mik­il­vægt er að búa þannig um hnút­ana að all­ir sem hing­að flytja geti ver­ið virk­ir þátt­tak­end­ur á öll­um svið­um mann­lífs­ins. Til að fræð­ast nán­ar um inn­flytj­enda hér­lend­is er í þess­um þætti rætt við Dr. Löru Wil­helm­ine Hoff­mann, nýdoktor við Menntavís­inda­svið Há­skóla Ís­lands, þar sem hún tek­ur þátt í verk­efn­inu “Sam­an eða sundr­uð? Mennt­un og fé­lags­leg þátt­taka flótta­barna og -ung­menna á Ís­landi.” Hún starfar einnig sem stunda­kenn­ari við Há­skól­ann á Ak­ur­eyri og Há­skól­ann á Bif­röst. Sjálf er Lara þýsk en rann­sókn­ir henn­ar hverf­ast um fólks­flutn­inga, dreif­býli, tungu­mál og list­ir en hún varði doktors­rit­gerð sína í fé­lags­vís­ind­um við Há­skól­ann á Ak­ur­eyri ár­ið 2022. Tit­ill doktors­rit­gerð­ar­inn­ar er „Að­lög­un inn­flytj­enda á Ís­landi: Hug­læg­ar vís­bend­ing­ar um að­lög­un inn­flytj­enda á Ís­landi byggð­ar á tungu­máli, fjöl­miðla­notk­un og skap­andi iðk­un.“ Guð­mund­ur Odds­son pró­fess­or í fé­lags­fræði við HA ræddi við Löru en í spjalli þeirra var kom­ið inn á upp­lif­un inn­flytj­enda af inn­gild­ingu, hlut­verk tungu­máls­ins, stærð mál­sam­fé­laga, sam­an­burð á Ís­landi og Fær­eyj­um og börn flótta­fólks.