Mynd: RÚV

1.  Það sem var skrítið við áramótaskaupið

Mest lesni pistill ársins birtist fyrir næstum því heilu ári síðan, eða á nýársdag 2024. Í honum vakti Jón Trausti Reynisson máls á því hvernig áramótaskaupið hverfðist um upplifun frægs fólks og peningadýrkun, í stað þess að taka upp sjónarhorn almennings.

Mynd: RÚV

2. „Fáránleikinn“ tekur sviðið í Eurovision

Næst mest lesni pistill ársins fjallaði um brotalínur menningarstríðs sem lágu í gegnum Eurovision-söngvakeppnina í ár vegna stríðsreksturs Ísraels í Palestínu. „Því var áður spáð að hatrið myndi sigra, en það var í ár sem hræðslan við að sýna kærleika sigraði,“ skrifaði Jón Trausti um það að hinn palestínski Bashar Murad hefði lotið í lægra haldi fyrir Heru Björk.

Mynd: Golli

3. Þið eruð óvitar! – hlustið á okkur

Auður Jónsdóttir skrifaði um þann „anda elítisma“ sem henni þótti einkenna kosningabaráttu Katrínar Jakobsdóttur, fyrrverandi forsætisráðherra. Þar kæmu saman menningarlegt vald, vald fjármagnsins og vald sjálfs valdakerfisins og leituðust við að styðja sinn frambjóðanda til sigurs.

Mynd: Aðsend

4. Hvítur hrafn í óvissu

Ásta S. Fjeldsted, forstjóri Festis, skrifaði um það sem hún lærði af japönskum yfirmanni sínum þegar hún starfaði í Tókýó við það verkefni að efla hagvöxt í Japan. Yfirmaðurinn sagði henni meðal annars að hún þyrfti að læra að taka óvissu opnum örmum. Ótímabær og nístandi dauðsföll í fjölskyldu Ástu árið 2023 minntu hana sömuleiðis á ófyrirsjáanleika lífsins. 

5. Litla Gunna í Kristjaníu, litli Jón á Kvíabryggju

„Endi litla Gunna sem hassreykjandi auðnuleysingi í Kristjaníu eða litli Jón sem hvítflibbaglæpamaður á Kvíabryggju vill enginn þurfa að lifa með þeirri hugsun að hefðum við aðeins munað eftir sparinestisdeginum og mætt á badmintonmótið væri Gunna nú sviðsstjóri hjá borginni og Jón meðeigandi á lögmannsstofu.“ Sif Sigmarsdóttir skrifaði um foreldrahlutverkið og ábyrgðina og samviskubitið sem því fylgir.

Mynd: Golli

6. Það sem ég á Bjarna Ben að þakka

Sif Sigmarsdóttir skrifar um þakklætið og þann innblástur sem stjórnmálaferill Bjarna Benediktssonar, sem þá var nýorðinn forsætisráðherra í annað sinn, hefur veitt hennar pistlaskrifum. „Ávallt er Bjarni á sínum stað, eini fastinn í fallvöltum heimi, á vaktinni þegar Engeyjarættin og hugmyndalausir pistlahöfundar þurfa á hjálp að halda.“

Mynd: Golli

7. Svens: Fíkn, sala, sakleysi og gróði

Jón Trausti Reynisson skrifar um þær söluaðferðir og auglýsingar sem nikótínsölurisinn Svens notfærir sér. „Eitt er að selja nikótín til fólks, annað er að markaðssetja góðlega teiknimyndafígúru meðvitað út frá sakleysi, dyggðum og heilnæmi, sem hefur augljóst aðdráttarafl fyrir börn og ungmenni,“ skrifar hann.

Mynd: Aðsend

8. Ég er hættur að eyða tíma með fjölskyldunni

„Ég hef lært að „eyða“ aldrei tíma með börnunum mínum eða fjölskyldu. Tímanum er einfaldlega alltaf varið með þeim,“ skrifaði Ísak Hilmarsson í pistli um það sem hann hefur lært. Hann hefur unnið að því að safna saman fæðingarsögum feðra og segir að sín upplifun sé sú að fæst pör hafi rætt saman um upplifanir sínar af fæðingum barna sinna.