Undanfarið hefir borið á því að búsinu bölvað sé.

Að sjálfsögðu hefir áfenginu í gegnum tíðna verið fundinn fjöldinn allur til foráttu. Af mörgum er það og talið búa til böl í brjóstum. Einnig hafa fjölmiðlar dregið fólk í sviðsljósið sem lofsamar áfengislausan lífsstíl og tíundar kosti þess að hafa sagt skilið við goggolíuna eða básúnar kosti þess að hafa aldrei byrjað að bergja brjóstbirtunni á.

Aukinheldur ber helst til mikið á uppgjafarölkum sem knúna sig finna þeirri frétt frá að greina, á bar hafa verið til sig að reyna. Í stað þess að stúta vodka eða víni, vatn varð fyrir valinu og mestmegnis í gríni. Þeir hinir sömu sækjast eftir hóli, frá öðrum áþekkt fjörmjólkinni frábitnum en sjálfum sér þó helst. Er það öðru fremur sem í frétt þeirra felst.

Lengur má ei við svo búið að Bakkus sé talinn bölið eitt, því margur hefir maðurinn (og konan) með búsinu komist í helvíti feitt. Nú eða þá því síður þótt allt heldur leitt (daginn eftir til að mynda). Hvað sem því líður var saga frá að segja og því engin ástæða í næsta hófi að þegja.

Alltént hefir ófár maðurinn (og konan og hán) haft helvíti gaman. Enda lífga guðaveigar sálaryl og það með hið sama.

Bræður og systur í búsinu núna er laugardagur!

Skál!