Lítil þörf er fyrir gardínur í eldhús- og stofugluggum Þorgerðar Öglu Magnúsdóttur og Hallgríms Helgasonar, því stærðarinnar chili- og paprikuplöntur byrgja forvitnum sýn, grípa birtuna sem streymir inn og nýta hana í að vaxa eins og illgresi, þrátt fyrir að vel sé komið fram í nóvember. Hallgrímur stendur við íslenska pönnukökupönnu og steikir ommelettur með chili og papriku ofan í fjórar konur, blaðamann Stundarinnar, Öglu sambýliskonu sína, Heiðu Helgadóttur ljósmyndara og síðast en ekki síst yngstu dóttur sína, Málfríði Jóhönnu Ögludóttur Hallgrímsdóttur. Sú ber stórt nafn tveggja langamma og beggja foreldra, enda er hún mikill karakter sem stelur þrumunni, með sitt rauðleita hár og fríða andlit. Á meðan eggjakökurnar malla nýtum við tímann í að dást að óskabarninu sem er rétt að verða eins árs, þótt hugmyndin um hana sé talsvert eldri. Það tók hana nefnilega heil sjö ár að koma í heiminn, eins og við komum að síðar. Málfríður …
Ef bókin er að deyja hafa þau Þorgerður Agla Magnúsdóttir og Hallgrímur Helgason ákveðið að berjast gegn því. Þau ræða hér um ástríðuna, lífið og óskabarnið sem þeim fæddist eftir sjö ára tilraunir og að minnsta kosti fimm glasafrjóvganir.
Athugasemdir