Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 6 árum.

Borgaði aldrei bæturnar eftir banaslysið

Jón­as Garð­ars­son, formað­ur Sjó­manna­fé­lags Ís­lands, sigldi skemmti­bát sín­um full­ur upp á sker og olli með því dauða tveggja mann­eskja. Hann reyndi að koma sök­inni yf­ir á ann­að hinna látnu og greiddi að­stand­end­um aldrei bæt­ur.

Borgaði aldrei bæturnar eftir banaslysið
Olli dauða Friðriks og Matthildar Jónas Garðarsson olli dauða Friðriks Hermannssonar þegar hann, drukkinn, stýrði bátnum Hörpu á mikilli ferð upp á Skarfasker árið 2005. Hann varð síðan valdur að dauða Matthildar Harðardóttur þegar hann sigldi stórlöskuðum bátnum af skerinu með þeim afleiðingum að honum hvolfdi og Matthildur drukknaði.

Aðfaranótt 10. september 2005 steytti skemmtibáturinn Harpa á Skarfaskeri á Viðeyjarsundi á mikilli ferð. Fimm manns voru í bátnum og létust tveir farþeganna í slysinu, þau Friðrik Hermannsson og Matthildur Harðardóttir. Við stýri bátsins stóð eigandi hans, Jónas Garðarsson, sem þá var formaður Sjómannafélags Reykjavíkur og nú formaður sama félags, sem heitir í dag Sjómannafélag Íslands. Jónas var drukkinn við stýrið. Hann gerði ekki ráðstafanir til að bjarga farþegum bátsins, þar á meðal konu sinni og barni, og olli það aðgerðarleysi hans dauða Matthildar, samkvæmt dómi yfir honum. Við réttarhöld vegna málsins reyndi Jónas að koma ábyrgð á slysinu yfir á Matthildi, sem héraðsdómur kallaði „óskaplegt tiltæki“. Jónas greiddi aðstandendum þeirra Friðriks og Matthildar aldrei þær bætur sem hann var dæmdur til að greiða.

DæmdurJónas var dæmdur í Héraðsdómi Reykjavíkur árið 2006 fyrir manndráp af gáleysi. Sá dómur var ári síðar staðfestur af Hæstarétti.

Fullur í náttmyrkri …

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Nýtt efni

Innflytjendur á Íslandi
Samtal við samfélagið#15

Inn­flytj­end­ur á Ís­landi

Ís­land hef­ur tek­ið um­tals­verð­um breyt­ing­um und­an­farna ára­tugi. Eft­ir að hafa löng­um ver­ið eitt eins­leit­asta sam­fé­lag í heimi er nú svo kom­ið að nær fimmti hver lands­mað­ur er af er­lendu bergi brot­inn. Inn­flytj­end­ur hafa auðg­að ís­lenskt sam­fé­lag á marg­vís­leg­an hátt og mik­il­vægt er að búa þannig um hnút­ana að all­ir sem hing­að flytja geti ver­ið virk­ir þátt­tak­end­ur á öll­um svið­um mann­lífs­ins. Til að fræð­ast nán­ar um inn­flytj­enda hér­lend­is er í þess­um þætti rætt við Dr. Löru Wil­helm­ine Hoff­mann, nýdoktor við Menntavís­inda­svið Há­skóla Ís­lands, þar sem hún tek­ur þátt í verk­efn­inu “Sam­an eða sundr­uð? Mennt­un og fé­lags­leg þátt­taka flótta­barna og -ung­menna á Ís­landi.” Hún starfar einnig sem stunda­kenn­ari við Há­skól­ann á Ak­ur­eyri og Há­skól­ann á Bif­röst. Sjálf er Lara þýsk en rann­sókn­ir henn­ar hverf­ast um fólks­flutn­inga, dreif­býli, tungu­mál og list­ir en hún varði doktors­rit­gerð sína í fé­lags­vís­ind­um við Há­skól­ann á Ak­ur­eyri ár­ið 2022. Tit­ill doktors­rit­gerð­ar­inn­ar er „Að­lög­un inn­flytj­enda á Ís­landi: Hug­læg­ar vís­bend­ing­ar um að­lög­un inn­flytj­enda á Ís­landi byggð­ar á tungu­máli, fjöl­miðla­notk­un og skap­andi iðk­un.“ Guð­mund­ur Odds­son pró­fess­or í fé­lags­fræði við HA ræddi við Löru en í spjalli þeirra var kom­ið inn á upp­lif­un inn­flytj­enda af inn­gild­ingu, hlut­verk tungu­máls­ins, stærð mál­sam­fé­laga, sam­an­burð á Ís­landi og Fær­eyj­um og börn flótta­fólks.

Mest lesið undanfarið ár