„Hann kemur ekki til með að selja dóttur minni fíkniefni aftur, ég held að það sé alveg á hreinu,“ segir Valdís Ósk Valsdóttir, sem á dögunum ákvað að taka málin í sínar hendur og leiddi dópsala dóttur sinnar í gildru í Reykjanesbæ. Dóttir Valdísar Óskar er aðeins þrettán ára gömul, hefur verið lögð í einelti í mörg ár og reyndi sjálfsvíg fyrir tæpum tveimur árum síðan. Þrátt fyrir það segir móðir hennar að hún mæti algjöru skilnings- og úrræðaleysi í kerfinu en dóttir hennar fékk tuttugu mínútna viðtal á BUGL þegar hún fannst alblóðug með snöru um hálsinn á heimili sínu.
„Ég fékk símtal frá dóttur minni þar sem hún var heima og sagði bara: „Mamma, fyrirgefðu“ og skellir síðan á. Ég fann bara á mér að það væri eitthvað að. Ég sagði við vinnuveitanda minn að ég þyrfti að fara heim og þangað brunaði ég. Þegar ég kom heim kom ég að dóttur minni sem var öll út í blóði. Hún var að fara að hengja sig, komin með snöruna um hálsinn og hafði skorið sig alla. Þarna var ástandið orðið alvarlegt. Eineltið og einveran voru að gera út af við litlu dóttur mína og ég mætti úrræðaleysi hvert sem ég leitaði,“ segir Valdís Ósk.
„Ég vil ekki þurfa að kaupa
líkkistu fyrir dóttur mína.“
Dóttur Valdísar Óskar vegnaði ekki vel í grunnskóla. Hún átti fáa vini, í mesta lagi einn eða tvo, og frá 11 ára aldri var hún lögð í einelti upp á dag en það var þá sem móðir hennar fór að taka eftir ýmsum skapgerðarbreytingum. Dóttir hennar hafði fram að þessu haft gaman af lífinu, var fjörug og „elskaði allt og alla“ eins og móðir hennar segir. En þegar hún var ellefu ára þá breyttist eitthvað og Valdís Ósk tengir það við þetta mikla einelti sem dóttir hennar varð fyrir. Það er í raun það eina sem Valdís Ósk hefur til að útskýra þetta því engin stofnun hefur í raun tekið það að sér að greina hvað sé að dóttur hennar, hvort þetta sé bara eineltið eða eitthvað meira og alvarlegra sem er undirliggjandi. Úrræðaleysið er algjört og segir Valdís Ósk það kristallast í þeim tíma sem viðbragðsaðilar hafi gefið dóttur hennar eftir að hafa reynt að svipta sig lífi.
Athugasemdir