Reisn ríkisstjórnarinnar
Ég fór í morgun á kröfufund SFR vegna stöðu kjarasamninga en sá fundur var haldin við stjórnarráðið.
Þar átti ríkisstjórnarfundur að fara fram kl. 09:30.
Nokkrir ráðherrar rennndu í hlað á réttum tíma þegar ég var þarna, einn eða tveir heilsuðu starfsfólki sínu, aðrir strunsuðu inn án þess að líta til hinna lægri settu.
Svo þegar kom að því að afhenda forsætsiráðherra áskorun þá vildi hann ekki koma út til fólksins heldur þurfti starfsfólkið að senda fulltrúa inn til hans.
Inni voru fulltrúarnir látnir bíða eftir hæstvirtum forsætisráðherra með ályktun í hendi líkt og leiguliðar með bænaskjal til konungs.
Loks var ákveðið fyrir utan að láta í sér heyra eftir að dágóð stund hafði liðið. Var það gert í þeim tilgangi að þrýsta á að fulltrúar SFR fengju áheyrn og kallað oft:
„SIGMUNDUR! SIGMUNDUR! SIGMUNDUR!“
Meðan á biðinni eftir fulltrúum SFR og forsætisráðherra stóð þá sást til Illuga Gunnarssonar laumast bókstaflega meðfram veggjum inn í stjórnarráðið á ríkisstjórnarfund sem átti að vera fyrir löngu hafin.
Mikil er reisn ríkisstjórnarinnar.
Athugasemdir