Ragnar Eiríksson, eða Raggi Eiríks eins og hann er gjarnan kallaður, situr á hóteli við Hlemm þegar ég hitti hann í kaffi og spjall. Hann lítur út eins og danskur hipster, með úfið skegg og hár, gleraugu, húfu og í vesti, hæværskur en hláturinn aldrei langt undan. „Ég man nákvæmlega dagsetninguna þegar ég byrjaði í veitingabransanum. Það var 15. maí 1997,“ segir Ragnar sposkur á svip. „Ég var búinn að reyna að vera í menntaskóla en það gekk ekki alveg nógu vel af því ég kann ekki að læra. Ég var átján ára, það voru próflok og ég fór þann sama dag að vinna á Pizzahúsinu að gera pitsur og ég hef verið í veitingabransanum síðan,“ útskýrir hann og segir ástæðu þess kannski ekki endilega hafa verið brennandi áhuga á matnum sjálfum heldur hafi hann fallið fyrir hraðanum, spennunni, adrenalíninu og atganginum í eldhúsinu. „Það er kannski einhver birtingarmynd af …
Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 5 árum.
Fékk Michelin-stjörnu og varð atvinnulaus ári síðar
Ragnar Eiríksson er einn frægasti kokkur landsins og hefur skapað sér nafn fyrir einstaka notkun sína á óvenjulegum íslenskum hráefnum. Fyrstur Íslendinga fékk hann Michelin-stjörnu en rúmu ári síðar var hann orðinn atvinnulaus í fallvöltum bransa, þar sem enginn vildi ráða hann. Í sumar lét hann langþráðan draum rætast með Vínstúkunni Tíu sopum á Laugavegi, ásamt samstarfsmönnum sínum.
Athugasemdir