Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 7 árum.

Hjarta síðasta hvalveiðimannsins

Kristján Lofts­son í Hval hf. er lík­lega síð­asti Ís­lend­ing­ur­inn sem mun stunda veið­ar á lang­reyð­um. Hann er kom­inn á átt­ræðis­ald­ur og held­ur áfram að veiða dýr, hverra af­urða er lít­il eft­ir­spurn eft­ir. Hvað veld­ur því að Kristján vill gera þetta þrátt fyr­ir að tap sé á hval­veið­un­um á hverju ári og þrátt fyr­ir mikla and­stöðu um­heims­ins?

Hjarta síðasta hvalveiðimannsins
Stundin sem Kristján beið eftir Kristján Loftsson hafði lengi beðið eftir þeirri stund að sjá fyrstu langreyðina dregna á land eftir að hvalveiðar hófust aftur eftir 20 ára hlé 2006. Hann sést hér með þáverandi sjávarútvegsráðherra, Einari Kr. Guðfinnssyni. Mynd: mbl/ÞÖK

„Hann er fæddur og alinn upp í Hvalnum. Þetta var, og er, hans hjartans áhugamál,“ sagði Ingibjörg Björnsdóttir, eftirlifandi eiginkona Árna Vilhjálmssonar, viðskiptafélaga Kristjáns Loftssonar hvalveiðimanns í áratugi, um Kristján í viðtali við Stundina árið 2016. Feður Kristjáns og Árna, Loftur Bjarnason og Vilhjálmur Árnason, stofnuðu Hval hf. árið 1948 og hófu veiðar á hvölum í gegnum félagið. Bæði Kristján og Árni eru aldir upp við hvalveiðar; veiðarnar voru í blóði þeirra, hluti af þeim, en áttu ólíkan stað í hjörtum þeirra.

Ingibjörg útskýrði á hvaða forsendum Kristján Loftsson vildi halda áfram að veiða hvali, langreyðar á Íslandsmiðum, þótt ljóst væri að veiðarnar væru ekki arðbærar fjárhagslega. Á meðan var Árni miklu skeptískari á veiðarnar á einföldum viðskiptalegum forsendum: Hvalveiðarnar eru ekki arðbærar. Ekki hefur náðst að selja hvalkjötið á verði sem er nægilega hátt til að dekka kostnaðinn við veiðarnar. Kristján rembist hins vegar eins og rjúpan við staurinn …

Kjósa
1
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.
Tengdar greinar

Hvalveiðar

Nýtt efni

Innflytjendur á Íslandi
Samtal við samfélagið#15

Inn­flytj­end­ur á Ís­landi

Ís­land hef­ur tek­ið um­tals­verð­um breyt­ing­um und­an­farna ára­tugi. Eft­ir að hafa löng­um ver­ið eitt eins­leit­asta sam­fé­lag í heimi er nú svo kom­ið að nær fimmti hver lands­mað­ur er af er­lendu bergi brot­inn. Inn­flytj­end­ur hafa auðg­að ís­lenskt sam­fé­lag á marg­vís­leg­an hátt og mik­il­vægt er að búa þannig um hnút­ana að all­ir sem hing­að flytja geti ver­ið virk­ir þátt­tak­end­ur á öll­um svið­um mann­lífs­ins. Til að fræð­ast nán­ar um inn­flytj­enda hér­lend­is er í þess­um þætti rætt við Dr. Löru Wil­helm­ine Hoff­mann, nýdoktor við Menntavís­inda­svið Há­skóla Ís­lands, þar sem hún tek­ur þátt í verk­efn­inu “Sam­an eða sundr­uð? Mennt­un og fé­lags­leg þátt­taka flótta­barna og -ung­menna á Ís­landi.” Hún starfar einnig sem stunda­kenn­ari við Há­skól­ann á Ak­ur­eyri og Há­skól­ann á Bif­röst. Sjálf er Lara þýsk en rann­sókn­ir henn­ar hverf­ast um fólks­flutn­inga, dreif­býli, tungu­mál og list­ir en hún varði doktors­rit­gerð sína í fé­lags­vís­ind­um við Há­skól­ann á Ak­ur­eyri ár­ið 2022. Tit­ill doktors­rit­gerð­ar­inn­ar er „Að­lög­un inn­flytj­enda á Ís­landi: Hug­læg­ar vís­bend­ing­ar um að­lög­un inn­flytj­enda á Ís­landi byggð­ar á tungu­máli, fjöl­miðla­notk­un og skap­andi iðk­un.“ Guð­mund­ur Odds­son pró­fess­or í fé­lags­fræði við HA ræddi við Löru en í spjalli þeirra var kom­ið inn á upp­lif­un inn­flytj­enda af inn­gild­ingu, hlut­verk tungu­máls­ins, stærð mál­sam­fé­laga, sam­an­burð á Ís­landi og Fær­eyj­um og börn flótta­fólks.

Mest lesið undanfarið ár