Nýlega mátti lesa í fréttum að verið sé að endurútgefa barnabækur Roalds Dahl en búið væri að breyta textanum; skipta út orðum, umbreyta setningum og hreinsa bækurnar af því sem ekki þykir standast gildi nútímans, já, til að gera hann aðgengilegri nútímalesendum. Roald Dahl hefur skrifað margar frægar barnabækur, eins og bókina Matthildi, sem fjallar um stelpu sem les svo mikið að hún er sterkari og klárari en allt fullorðna fólkið, söguhetja sem er feminísk söguhetja á borð við Línu Langsokk og hefur hvatt ófá börnin til að lesa. En í umræðu um þessar breytingar voru einhverjir gagnrýnir á endurskrifin á verkum hans, frekar á því að leyfa bókunum bara að hverfa af markaði, þeirra á meðal rithöfundurinn frægi Philip Pullman. Aðrir vildu meina að hann væri bara orðinn úreltur.
En getur höfundur sem býr til söguhetju eins og Matthildi orðið úreltur?
Margir hafa mótmælt þessu …
Umræðan um fölsun á bókmenntum er svo fáránleg að ég fæ ekki lokað munninum. En hvað er með alla krimmana sem eru sýndir í sjónvarpinu dag og nótt?