Á heimili sínu í miðbæ Reykjavíkur skrifar Samson Habte, fréttastjóri sjónvarps- og útvarpsstöðvarinnar Erisat, fréttir af ástandinu í Eritreu. Hann þarf ekki flókinn tæknibúnað til þess; eina tölvu og nettengingu. En svo er það hugrekkið. Hann þarf heilmikið af því. Og Samson Habte er vel búinn þessu öllu. Hann er hugrakkur hugsjónamaður, kannski vegna harðrar lífsbaráttu sem hann hefur þurft að heyja. Hann er fæddur árið 1985 í Eritreu en þá var búið að vera stríð í heimalandi hans í tæpan aldarfjórðung. Sjálfstæðisbaráttu Eritreumanna lauk þegar Samson var sex ára og tveimur árum síðar fékk landið formlega sjálfstæði. Það var í maí árið 1993 og Eritreumenn litu um stundarsakir björtum augum til framtíðar. Fólk þyrptist út á götur og fagnaði nýfengnu frelsi. En sú gleði stóð stutt yfir því að nýr forseti hinnar sjálfstæðu Eritreu, Isaias Afwerki, sýndi fljótlega eftir að hann komst til valda að lýðræði myndi ekki fylgja …
Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 2 árum.
Við þurfum að tala um Eritreu
Samson Habte, fréttastjóri fjölmiðilsins Erisat, fékk skjól í Reykjavík en hann neyddist til að flýja heimaland sitt, Eritreu, vegna starfa sinna. Þar eru þúsundir í fangelsum án dóms og laga, margir vegna skoðana sinna, og frjálsir fjölmiðlar eru bannaðir. Samson segist vera rödd óvinarins í augum einræðisstjórnar Eritreu. Fréttir sem Samson og nokkur landflótta eritresk starfssystkin hans víða um heim senda gegnum gervihnött til Eritreu ná til um 70 prósent þjóðarinnar.
Athugasemdir