Þessi grein birtist fyrir rúmlega 12 mánuðum.

Sú sem valdið hafði

Rit­höf­und­ur­inn og bók­mennta­fræð­ing­ur­inn Guð­mund­ur Andri Thors­son skrif­ar í minn­ingu Auð­ar Har­alds.

Sú sem valdið hafði
Auður Haralds Auður fyrir framan Melabúðina að árita bækur. Mynd: Stundin / Davíð Þór

Ég var rétt rúmlega tvítugur þegar Hvunndagshetjan kom út og fyrir ungan karlmann var það viss opinberun að lesa þessa bók þar sem maður fræddist um að það að búa í hjónabandi væri „hrein spígsporun á tvinna yfir Niagarafossana“. Og að flestir karlmenn hefðu þá hugmynd að „konan sé sístarfandi leyndardómur“. Það verður nú ekki sagt um þá karlmenn sem við sögu koma í bókinni – þeir eru hvorki sístarfandi né sérlega leyndardómsfullir.

 Hvunndagshetjan er saga um konu sem baslar ein með þrjú börn. Þetta er saga um konu sem „leitaði að öxl til að gráta á og herðum til að bera krossa og fann menn með hjarir við hálsinn sem fengu axlirnar til að smella niður eins og bilað vængjaborð ef einhverju var hlaðið á þær“. Svona skrifaði Auður: eins og sú sem valdið hafði. Hún notaði frumlegt myndmál og beitt til að afhjúpa viðhorf og hegðun þannig að …

Kjósa
42
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.

Nýtt efni

Ópera eða þungarokk? - Áhrif smekks á viðhorf annarra til okkar
Samtal við samfélagið#8

Ópera eða þung­arokk? - Áhrif smekks á við­horf annarra til okk­ar

Hef­ur smekk­ur okk­ar áhrif á hvernig aðr­ir meta okk­ur? Mads Meier Jæ­ger, pró­fess­or við Kaup­manna­hafn­ar­skóla, svar­aði þeirri spurn­ingu á fyr­ir­lestri sem hann flutti ný­lega á veg­um fé­lags­fræð­inn­ar og hann ræddi rann­sókn­ir sín­ar í spjalli við Sigrúnu í kjöl­far­ið. Því hef­ur oft ver­ið hald­ið fram að meiri virð­ing sé tengd smekk sem telst til há­menn­ing­ar (t.d. að hlusta á óper­ur eða kunna að meta ostr­ur) en lægri virð­ing smekk sem er tal­inn end­ur­spegla lág­menn­ingu (t.d. að hlusta á þung­arokk eða vilja bara ost­borg­ara). Á svip­að­an hátt er fólk sem bland­ar sam­an há- og lág­menn­ingu oft met­ið hærra en þau sem hafa ein­ung­is áhuga á öðru hvoru form­inu. Með meg­in­d­leg­um og eig­ind­leg­um að­ferð­um sýn­ir Mads fram á að bæði sjón­ar­horn­in skipta máli fyr­ir hvernig fólk er met­ið í dönsku sam­fé­lagi. Dan­ir álíta til dæm­is að þau sem þekkja og kunna að meta hluti sem tengj­ast há­menn­ingu fær­ari á efna­hags­svið­inu og fólk ber meiri virð­ingu fyr­ir slík­um ein­stak­ling­um en þau sem að geta bland­að sam­an há-og lág­menn­ingu eru tal­in áhuga­verð­ari og álit­in hafa hærri fé­lags­lega stöðu. Þau Sigrún ræða um af hverju og hvernig slík­ar skil­grein­ing­ar hafa áhuga á mögu­leika okk­ar og tæki­færi í sam­fé­lag­inu. Þau setja nið­ur­stöð­urn­ar einnig í sam­hengi við stefnu­mót­un, en rann­sókn­ir Mads hafa með­al ann­ars ver­ið not­að­ar til að móta mennta­stefnu í Dan­mörku.

Mest lesið undanfarið ár