Þessi færsla er meira en 5 ára gömul.

Hákur

Hákur

Hákur dregur hettuna yfir hærurnar og lygnir aftur augunum. Fölur dreytill af mánaskini er hið eina sem skilur vökuheim dýflissunnar að frá dimmunni bak við augnlokin en fanganum reynist örðugt að festa svefn. Í dögun verður hann brenndur. 

Nægur tími til að blunda eftir það.

Hann heyrir rjátlað við lásinn en hann lýkur ekki upp augunum fyrr en hann finnur til varma við vanga. Hann nær með herkjum að kyngja köldu öskri þegar hann sér eldtungur sleikja út um. En loginn er ekki kominn að sækja hann. Inn til hans er kominn maður. Kyndilbirtan er skerandi eftir langdvölina í myrkrinu.

„Ég get komið þér undan,“ segir sá ókunnugi og lítur flóttalega í kringum sig. Hákur virðir hann fyrir sér. Gott ef þetta er ekki sjálfur djákninn í sókninni. Hákur dregur djúpt andann með fingurgóma í grönum en mælir ekki orð frá munni.

„En þú þarft að veita mér liðsinni þitt, skratti!“ Brún augu bjargvættarins renna til og frá og andremma hans er súr af gambra. Hákur tímir varla orðunum þar eð hann veit svarið við spurningu sinni:

„Hvað viltu að ég geri?“

„Ég vil að þú fremjir slíkan meingaldur að Þuríður á Hóli uni sér hvergi nema hún unni mér.“

Hákur varpar öndinni og með henni hinstu voninni um björgun.

„Ég sagði dómendum öllum, í viðurvist sveitunga og trésmiðarins á himnum, og segi þér nú: ég hefi aldregi kunnað það sem ég er dæmdur fyrir að kunna. Ég er söngvasmiður og grasasafnari. Ekki seiðkarl.“

„Ljúgðu ekki að mér, armi!“ æpir djákninn með sleftaum niður á bringu. „Veit ég vel að þú galdraðir til þín sjálfa prestfrúna og ég fer hvörgi uns Þuríður stendur ljóslifandi frammi fyrir mér.“

Hákur lygnir aftur augunum og brosir.

„Já, þetta viljum við öll,“ segir hann með kátínu þess sem hefir engu að tapa. „Bara opinn faðm að hvíla í, opinn faðm til að orna okkur við og opinn faðm til að deyja í.“

Hann hrifsar kyndilinn af sauðdrukknum gesti sínum með hægri hönd og tekur hann þéttingsföstu hálstaki með þeirri vinstri.

„Nei, djákni, armar Þuríðar á Hóli munu ekki umvefja þig á hinsta andartaki þínu. Þú verður að gera þér mína að góðu.“

Hákur læsir útlimum utan um djáknann og ber eld að skyrtu hans.

„Göngum nú saman inn í dýrð herrans,“ segir hann hlæjandi og eldur kyndilsins gleypir þá báða. 

 

Varðmaðurinn vaknar við skarkalann en þegar hann hefir ráðið niðurlögum funans er ekkert eftir í dýflissunni annað en föl mánaslikja á hlekkjaðri öskurúst sem eitt sinn var tveir menn.

„Guð sé oss næstur,“ muldrar hann og sækir kúst og reku.

 

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Fleiri færslur frá höfundi

Bjarni Ben og lögmálin sem gilda alls staðar

Bjarni Ben og lög­mál­in sem gilda alls stað­ar

Í frétt á Rúv kem­ur fram að fjár­mála­ráð­herra segi „tak­mörk fyr­ir því hversu mik­ið laun á Ís­landi geta hækk­að til lengd­ar.“ Hann bæt­ir því við að „við hljót­um á ein­hverj­um tíma­punkti þurfa að und­ir­gang­ast þau lög­mál sem alls stað­ar gilda, að það eru tak­mörk fyr­ir því hversu mik­ið er hægt að taka út í laun­un­um ein­um og sér úr...

Já, það skipt­ir sko máli hver stjórn­ar

Slag­orð VG í kom­andi kosn­ing­um seg­ir okk­ur allt sem við þurf­um að vita um megin­á­herslu flokks­ins. Það hlýt­ur um leið að vera Norð­ur­landa­met í sjálfs­með­vit­und­ar­leysi: „Það skipt­ir máli hver stjórn­ar.“ Hið fyndna er að þetta er ekki rangt. Nei, þvert á móti er þetta slag­orð í senn dag­sönn full­yrð­ing og helsta ástæð­an fyr­ir því að eng­inn vinstrimann­eskja ætti að kjósa...
Málamiðlun og uppgjöf eru tvennt ólíkt

Mála­miðl­un og upp­gjöf eru tvennt ólíkt

„And­stæð­ing­ar Sósí­al­ista­flokks­ins eru auð­vald­ið og all­ir sem ganga er­inda þess. Stétta­bar­átta er stað­reynd.“ - úr ávarpi Sósí­al­ista­flokks Ís­lands þann 1. maí 2021. Ég veit hvaða við­brögð svona orða­lag vek­ur í viss­um kreðsum á vinstri væng ís­lenskra stjórn­mála; „Hvernig er hægt að stjórna land­inu án þess að gera mála­miðl­an­ir?“ Í nóv­em­ber síð­ast­liðn­um fagn­aði líka Kol­beinn Ótt­ars­son Proppé sigri Bidens í Banda­ríkj­un­um með hómil­íu...

Óli Björn og öf­und­sjúka lið­ið

Mik­ið gladdi hún mig, grein Óla Björns Kára­son­ar á mið­viku­deg­in­um 11. ág­úst, þar sem hann minnti mig (og ís­lenska kjós­end­ur) á hug­mynda­þurrð hægr­is­ins. Hann skrif­ar eins og ár­ið sé 1991, Dav­íð Odds­son spenn­andi nýr formað­ur og ný­frjáls­hyggj­an ekki enn orð­in aug­ljós tíma­skekkja. Hann skrif­ar: „Stjórn­mála­bar­átta [vinstri manna] fer að snú­ast í æ meira mæli um hvernig eigi að skipta þjóð­ar­kök­unni...

Mest lesið á blogginu

Nýtt efni

Öld „kellingabókanna“
Greining

Öld „kell­inga­bók­anna“

„Síð­asta ára­tug­inn hafa bæk­ur nokk­urra kvenna sem fara á til­finn­inga­legt dýpi sem lít­ið hef­ur ver­ið kann­að hér áð­ur flot­ið upp á yf­ir­borð­ið,“ skrif­ar Sal­vör Gull­brá Þór­ar­ins­dótt­ir og nefn­ir að í ár eigi það sér­stak­lega við um bæk­ur Guð­rún­ar Evu og Evu Rún­ar: Í skugga trjánna og Eldri kon­ur. Hún seg­ir skáld­kon­urn­ar tvær fara á dýpt­ina inn í sjálf­ar sig, al­gjör­lega óhrædd­ar við að vera gagn­rýn­ar á það sem þær sjá.
Jól gæludýranna
Samantekt

Jól gælu­dýr­anna

Að­vent­an get­ur ver­ið ynd­is­leg­ur tími. Við verj­um stund­um með okk­ar besta fólki, borð­um yf­ir okk­ur af alls kyns góð­gæti og njót­um allra jóla­ljós­anna sem tendra bæ­ina. Að sama skapi fylg­ir þess­um tíma mik­ið rót á hvers­deg­in­um. Við verj­um meiri tíma ut­an heim­il­is, eða inn­an veggja heim­il­is­ins, og það er oft meiri gesta­gang­ur í des­em­ber en aðra mán­uði árs­ins. En hvernig fer þessi tími í fer­fætta fjöl­skyldu­með­limi og hvað get­um við gert til þess að hugsa sem best um þau yf­ir jóla­tíð­ina?
Pörusteikin skemmtilegasti jólamaturinn
Matur

Pöru­steik­in skemmti­leg­asti jóla­mat­ur­inn

Karl Roth Karls­son kokk­ur starfar á Fisk­fé­lag­inu sem hann seg­ir lengi hafa ver­ið draumastað­inn. Hann hef­ur starf­að lengst á Mat­ar­kjall­ar­an­um, en einnig á Von, Humar­hús­inu, Sjáv­ar­grill­inu og svo er­lend­is. Hann var fljót­ur til svars þeg­ar hann var spurð­ur hver væri upp­á­hald­sjó­la­mat­ur­inn. Það er pöru­steik­in þó svo að hann hafi ekki al­ist upp við hana á jól­um. Karl gef­ur upp­skrift­ir að pöru­steik og sósu ásamt rauð­káli og Waldorfs-sal­ati.