Hús & Hillbilly

Greinaröð
„Vildi bara verða flink að teikna“
ViðtalHús & Hillbilly

„Vildi bara verða flink að teikna“

Hill­billy heim­sótti Lindu Ólafs­dótt­ur, mynd­höf­und, á vinnu­stof­unni. Það tek­ur Lindu ná­kvæm­lega 15 sek­únd­ur að labba í vinn­una frá heim­ili sínu. Linda og eig­in­mað­ur henn­ar tóku bíl­skúr­inn í nef­ið og breyttu hon­um í fal­legt stúd­íó þar sem þau vinna hlið við hlið alla daga. Hún að teikna, hann að for­rita og ein­staka sinn­um að brugga bjór. „Ég losna ekki við hann,“ seg­ir Linda en Hill­billy skynj­ar kímni í rödd henn­ar.
„Gjöf sem við ræktum aldrei nóg“
MenningHús & Hillbilly

„Gjöf sem við rækt­um aldrei nóg“

Pastel er lista­verk í rita­formi, þar sem áhersla er lögð á feg­urð og inni­hald. „Við tök­um við því sem kem­ur og treyst­um fólki,“ seg­ir rit­stjór­inn, Krist­ín Þóra Kjart­ans­dótt­ir, sem seg­ir að út­kom­an sé mögn­uð. Fólk kunni að velja efni og kveikja neista. Hún er sagn­fræð­ing­ur og stað­ar­hald­ari en með henni í rit­nefnd er eig­in­mað­ur­inn, Hlyn­ur Halls­son, mynd­list­ar­mað­ur og safn­stjóri Lista­safns­ins á Ak­ur­eyri.
„Er maður heppinn þótt maður hafi komist úr fátæktinni?“
MenningHús & Hillbilly

„Er mað­ur hepp­inn þótt mað­ur hafi kom­ist úr fá­tækt­inni?“

„Ég skildi ekki af hverju fólk var að kalla mig grjón úti í frí­mín­út­um,“ seg­ir Mel­anie Ubaldo mynd­list­ar­kona, sem vinn­ur með minn­ing­arn­ar í verk­um sín­um. Þeg­ar Mel­anie var átta ára flutti móð­ir henn­ar ein til Ís­lands og var hér án barn­anna í fimm ár áð­ur en þau gátu fylgt á eft­ir. Mel­anie skrif­ar meist­ara­rit­gerð um það hvernig hún hold­ger­ir það hvernig sam­fé­lag­ið hef­ur hafn­að henni. Orð geti aldrei sært hana, en þeim fylgi ábyrgð.