„Við fundum hann bara á götunni“
Sólveig og Tómas starfa í vinnuskóla Reykjavíkurborgar í sumar. Þau björguðu hjálparvana fugli úr háska í miðbæ Reykjavíkur.
Fólkið í borginni
« Síðasta síða
Síða 8 af 17
Næsta síða »
Fólk ilmar almennt vel
Emilía kveður starf sitt í ilmbransanum og stefnir á frekara nám í arkitektúr. Hún pælir mikið í því hvernig fólk lyktar og segir að flestir ilmi.
Kraginn veitir ákveðna vörn
Séra Sveinn Valgeirsson segir að starf prestsins geti reynt á, en það sé eðlilegt.
Það var eiginlega bara hræðilegt
Magnús Thorlacius var í leikhúsnámi í samkomubanni sem þýddi að fáir gátu séð verkin hans. Nú er hann að sýna fyrir fullum sal fólks og er frekar nýlega trúlofaður.
Það er munur á áhorfanda og stuðningsmanni
Daníel Örn Sólveigarson, verslunarstjóri á Olís á Sæbraut, elskar fótbolta. Hann heldur með Crystal Palace í ensku deildinni og hefur tvisvar farið á völlinn þar. Hann telur mikinn mun á stuðningsmanni og áhorfendum, á Íslandi eru helst áhorfendur en í Englandi eru stuðningsmenn sem hrópa og syngja og fá útrás.
Ég veit ekki hvað ég myndi gera án hennar
Gígja Sara Björnsson lýsir sambandi sínu við móður sína og hvernig það var að verða móðir sjálf.
Slökkvum á samfélagsmiðlum
Ari Grétar Björnsson, leigubílstjóri, vaknar klukkan sjö alla morgna og kemur sér til vinnu í borginni en hann býr á Akranesi. Að sögn Ara þarf að vinna mikið á Íslandi, ástandið sé orðið þannig. Vinnan nægir þó ekki til að dreifa huga hans frá því þegar hann missti konuna sína úr krabbameini fyrir sex árum.
Að vera í góðu sambandi við börn og dýr
Jóhannes Garðarson segir að hundurinn hafi þjappað fjölskyldunni saman eftir áfallið.
„Merkilegt að ég sé hérna enn þá“
Ragnar Heiðar Harðarson hefur haft aðsetur á Rakarastofu Ragnars og Harðar síðan hann fæddist árið 1958. Honum finnst ansi merkilegt að hann standi þar enn, sérstaklega þar sem hann ætlaði að verða húsamálari en ekki rakari.
« Síðasta síða
Síða 8 af 17
Næsta síða »