Viðtal

Þar sem ósýni­lega fólk­ið býr í borg­inni

„Þetta var öruggasti staðurinn minn,“ segir Alma Lind Smáradóttir þegar hún opnar inn í ruslageymslu í bílakjallara í Reykjavík. Þarna bjó hún hluta þeirra þriggja ára sem hún þvældist um götur bæjarins. Borgin sést í öðru ljósi þegar hún er séð með augum heimilislausra, ósýnilega fólksins, þeirra sem flestir líta fram hjá eða hrekja burt. Ítarlegt og einlgæt viðtal við Ölmu Lind birtist í 162. tölublaði Stundarinnar og má lesa í heild á slóðinni: https://stundin.is/grein/16051/
· Umsjón: Davíð Þór Guðlaugsson, Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir

Athugasemdir (3)

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
  • Hjörleifur Harðarson skrifaði
    Og ekkert breyst enn..
    0
    • Hjörleifur Harðarson skrifaði
      Já það er ekkert grín að vera ekkert...
      1
      • GSG
        Guðlaug S. Guðlaugsdóttir skrifaði
        Takk kærlega fyrir að deila þessu með okkur og gangi þér vel í framtíðinni. Innnilegar hamingjuóskir með litlu stúlkuna þína og nýja lífið þitt.
        9
        Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.
        Úr 600 fermetra lúxusvillu í sjö fermetra fangaklefa
        Eitt og annað ... einkum danskt

        Úr 600 fer­metra lúxusvillu í sjö fer­metra fanga­klefa

        Sif #7: Þegar smásálir verða að frelsishetjum
        Umræða

        Sif #7: Þeg­ar smá­sál­ir verða að frels­is­hetj­um

        Pressa #16

        Pressa #16: Kjara­samn­ing­ar krufð­ir og rýnt í gos­lok

        Leiðarar #46

        Leið­ari: Af hverju eru Ís­lend­ing­ar hrædd­ir við að verða betri?