Þeg­ar Ís­lend­ing­ar gerðu samn­ing við Banda­ríkja­menn um her­vernd ár­ið 1941 fengu lands­menn reynd­ar litlu um þann samn­ing ráð­ið. Her­vernd­in var að frum­kvæði Breta og Banda­ríkja­menn og Ís­lend­ing­ar urðu í reynd að sitja og standa eins og stór­veld­un­um þókn­að­ist. Rík­is­stjórn Ís­lands, und­ir for­ystu Her­manns Jónas­son­ar, tókst þó að geir­negla eitt at­riði í samn­inga­við­ræð­um við Banda­ríkja­stjórn. Sem sé að hing­að til lands...

Þeir voru stund­um svo dá­sam­lega um­hyggju­sam­ir og með­vit­að­ir, þeir sem skrif­uðu í blöð­in í gamla daga. Þeir gátu ekki einu sinni leyft sér að hafa gam­an af glæpa­mynd í sjón­varp­inu, án þess að vera (eða altént lát­ast vera) í raun­inni bara að hugsa um hvort þetta væri hollt sjón­varps­efni bless­uð­um æsku­lýðn­um. Klaus­una hér að of­an skrif­aði Magnús Jó­hanns­son frá Hafn­ar­nesi í Þjóð­vilj­ann...

Ill­ugi Jök­uls­son les aug­lýs­ing­ar.

Morg­un­blað­ið ,25. maí 1933. Í árs­byrj­un hafði Ad­olf Hitler ver­ið skip­að­ur kansl­ari Þýska­lands og hann og nas­istakón­ar hans höfðu þeg­ar byrj­að að und­ir­búa að sölsa und­ir sig al­ræð­is­völd. Átti það eft­ir að ganga ótrú­lega hratt fyr­ir sig. Með­al þeirra sem enn streitt­ust á móti í maí voru sam­tök svo­kall­aðra „Stál­hjálma“ en það voru sam­tök á hægri vængn­um sem fyrr­um höfðu veitt...

Þessi til­vitn­un er úr Lækna­blað­inu, 17. ár­gangi, 1. apríl 1931. Valtýr Al­berts­son lækn­ir (1896-1984) skrif­aði grein­ina til þess að mæla fyr­ir bættri laga­setn­ingu um fóst­ur­eyð­ing­ar, svo koma mætti í veg fyr­ir að þær væru fram­kvæmd­ar á laun.