Norður-Kórea hefur sent allt að 3.000 hermenn til Rússlands, en óstaðfestar heimildir segja að fjöldinn gæti verið allt að 12.000. Hermennirnir hafa verið settir í nýstofnaða „Búríata herdeild“ þrátt fyrir að vera ekki Búríatar. Það vekur upp spurningar um hvort þetta sé meðvituð villa eða jafnvel kynþáttahyggja, þar sem litið er niður á Búríata í rússnesku samfélagi.

Þetta er veruleg stigmögnun. Hingað til hafa þjóðir eins og Norður-Kórea og Íran ekki tekið beinan þátt í stríðinu - öðruvísi en að senda vopn. Bæði Úkraína og Rússland hafa fengið til liðs við sig erlenda hermenn en það hafa hingað til verið sjálfboðaliðar. Þetta er því fyrsta skiptið þar sem erlend þjóð sendir sína eigin hermenn til berjast við hlið Rússa.

Þó að hæfni einstakra hermanna eigi enn eftir að koma í ljós þá er erfitt að líta framhjá fjöldanum. Ef þeir geta sent nokkur þúsund hermenn núna, hvað stöðvar þá í að senda hundrað þúsund á morgun? Varaforðinn er mikill, með um 1,3 milljónir starfandi hermanna í Norður-Kóreska hernum, sem deilir fjórða sæti með Rússum yfir fjölmennustu heri heims. Það fer reyndar eftir því hvaða dagur er hjá Rússum.

Rússar hafa sagt að norður-kóresku hermennirnir séu eingöngu friðargæsluliðar og að engin áætlun sé um að senda þá til Úkraínu. Það skiptir litlu máli hvort þeir séu í Rússlandi eða Úkraínu, hvort að þeir séu kallaðir friðargæsluliðar, hermenn eða pelíkanar. Þetta er önnur þjóð að taka beinan þátt í stríðinu - punktur, basta.

Viðbrögð alþjóðasamfélagsins hafa verið dræm í besta falli. Það kemur ekki á óvart, miðað við að lítið var gert þegar íranskir drónar réðust á orkunetið, þegar norður-kóreskar skotflaugar voru notaðar í stríðinu, og þegar það var sannað að kínverskir framleiðendur væru að útvega Rússum sérhæfða íhluti til vopnaframleiðslu. Við erum nú að horfa upp á þrjár kjarnorkuþjóðir taka beinan eða óbeinan þátt í stríði á meginlandi Evrópu, gegn þjóð án kjarnavopna. Enginn virðist tilbúinn að koma henni til varnar - að minnsta kosti ekki með beinum hætti.

Betri auglýsingu fyrir að koma sér upp kjarnavopnum er erfitt að finna og eflaust eru einræðisherrar og herstjórnir heimsins að fylgjast vel með næstu skrefum alþjóðasamfélagsins.