Íslendingar framleiða um það bil 15 terawattsstundir af rafmagni á ári. Þetta er allt rafmagn sem er framleitt í öllum virkjunum sem eru til staðar, hvort sem það eru vatnsafls, jarðvarma eða annars konar virkjarnir.
Orkunotkunin hefur aukist talsvert frá því í lok síðustu aldar, þegar við framleiddum 4,7 terawattsstundir.
Árið 2007 voru kaflaskil þegar Káranhjúkavirkjun og meðfylgjandi Fljótsdalsstöð var sett í gang en það er lang stærsta virkjun sem nokkru sinni hefur verið gangsett á Íslandi.
Orkan úr henni fer beina leið í álverið á Reyðarfirði og nýtist aðeins til álframleiðslu þar.
Ef það verður rafmagnslaust á Egilsstöðum þýðir því ekki að ætla sér að redda því með Fljótsdalsstöð, í næsta nágrenni.
Almenn orkunotkun hefur ekki breyst mikið síðustu áratugi. Frá 1994 til 2019 óx hún úr 2,1 terawattsstund í tæpar 3,4.
Annað gildir um stóriðjuna sem notaði um það bil jafn mikið og allir aðrir árið 1994, um 2,2 terawattsstundir. Árið 2019 hafði notkunin vaxið í 13,4 terawattsstundir. Langstærsti hlutinn fer í álver, járnblendi og álþynnuframleiðslu, tæpar 14 terawattstundir.
Annar iðnaður, svo sem gagnaver, fylla svo upp í það sem vantar í myndina, en hluti orkunnar tapast svo í flutningum eða framleiðslu.
Samkvæmt tölum Orkustofnunar frá 2020 voru 103 virkjanir af 113 starfhæfum virkjunum í landinu sem framleiddu eitthvað rafmagn. Þá er eru taldar með smávirkjanir og díselrafstöðvar, sem eru á nokkrum stöðum á landinu.
Þrjár virkjanir framleiddu hins vegar meira en helming alls rafmagns. 16 aðrar virkjanir, af öllum þessum 103, framleiddu svo 46 prósent orkunnar.
En núna erum við að takast á við hamfarahlýnun og eitt stærsta skrefið sem við ætlum að stíga er að fara í orkuskipti í samgöngum. Það á við um bíla, skip og flugvélar og á að vera búið fyrir árið 2040.
Bara að skipta út öllu jarðefnaeldsneyti sem við dælum á bílana okkar er áætlað að það þurfi 2,7 terawattsstundir á ári. Um það bil jafn mikið og öll heimili í landinu nota. Þegar skipin og flugvélarnar eru teknar með er þörfin meira í kringum 15 terawattsstundir af orku á ári.
En er til orka í það?
Til að svara því má skoða þá kosti sem orkufyrirtækin hafa lagt til í vinnu sem heitir rammaáætlun. Það er ferli sem búið var til svo að hægt væri að ákveða hvað á að virkja og hvað ekki. Ferlið er umdeilt en innsend erindi gefa góða mynd af því sem raunverulega er talið mögulegt að virkja á Íslandi.
Ef við horfum alveg framhjá hvort búið sé að setja valkosti í verndar- eða nýtingarflokk og skoðum bara vinnslugetuna sést að allir kostirnir gætu samanlagt framleitt 39,7 terawattsstundir.
Verkastjórn um rammaáætlun lagði hins vegar til að stærstur hluti mögulegrar raforkuframleiðslu yrði settur í verndarflokk; um 15,6 terawattsstundir. Virkjanakostir sem gætu framleitt 13,4 terawattsstundir á ári voru settir í biðflokk. En virkjanakostir sem geta framleitt 10,7 terawattsstundir voru færðar í orkunýtingarflokk.
Orkuframleiðslan eins og hún er í dag nemur 15 terawattsstundum. Það þarf um það bil jafn mikið af orku til að fara í orkuskiptin. Og þá er ekki búið að ræða hvernig orkufrekur iðnaður, sem notar langmest af orku í dag, mun þróast í framtíðinni.
Miðað við kostina sem eru á borðinu, óháð sjónarmiðum um náttúruvernd eða hagkvæmni, má áætla að við séum nú þegar að nýta upp undir þriðjung af allri orku sem hægt er að framleiða í landinu. Og við erum búin að ákveða að nota tvöfalt meira á næstu 18 árum í orkuskipti.
https://orkustofnun.is/gogn/Talnaefni/OS-2021-T014-01.pdf
Taeknin seigir okkur að ekki þarf að virkja allar spraenur á íslandi til að fullnagja orkuþörf okkar, eða eins g seigir að við þurfum að virkja að minsta kosti 15 teravatt srtundir til að fullnagja orkuþörf okkar .
Sem getur verið satt vegna þess að 8o% af orku þörf okkar fer í meingandi stóryjur svo sem álvar ,albledi og aðrar meingandi verksmiðjur .
Ef þessar verksmijur taka nú þát í að meinga minna vaeri haegt að minka oruþörf þeirra verulega eða allt að helmig .
Þar er strax komnar 7 teravatstundir til notkunar á farartaki okkar .
Haegt er að fraleiða rafmagn með metani og haegt að brenna metani á farartaki sem eru þegar til baeði velar í skip og bifreiðar .
Brenna þarf metani hvort sem er til að minka meingun vegan metans sem fer óbrent út i andrúmsloftið og meinga þar með mikið .
Íslendingar eiga gnót af metani og geta líka raktað repju til að framleiða lifdísel .
Til þess að nýta alla þessa orku þarf ekki virkjanir ,og allra síst vindorku ver sem henta ílla á íslandi eins og daemin sanna .
Frekar vari hagt að virkja sjáfaföllin og kemur Breðifjörður þar sterkt inn til damis fyrir gangnaver sem getu verið staðsett á Braðafyrirð þar sem er fjöldi byggilegar eyja .
Haegt er líka áð búa til eldsbneiti á flugvelar á íslandi með rafmagni og vatni eða svokallað vetni .
Hvað varðar stóryðjur sem nota mikið rafmagn til að braeða súarál sem meigar ekki bara á íslandi heldur all savakalega í þeim löndum sem eiga súal ,og flutnigur a því efni þert yfir hnöttin meingar ekkert smáraði .
'i heiminum og þar á meðal ísklandi legst til mikið þegar bratt ál sem má endur vinna á mjög hagkveiman hatt í stóriðju Ríó tintó með smavaginlegum breitingum svo sem að haetta að branna kolum sem meignga mest í framleðslu áls úr súrali.
Talið er að allt ál sem hagt er að endur vinna muni fullnagja allri þörf fyrir ál í dag .
Nota bene ál er góðmálmur sem eiðist ekki svo glatt ferkar en gull , Silfur og kopar sem mikið er notað í dag .
Svo má ekki gleima því að allur sá mikli hiti sem fera að mestu út í andrúmsloftið óbelslaður myndi nagja stóborg eina og henni Reyjavik til upphitunar ef vilji veri fyrir hendi og spara þannig mikið rafmagn .
Svo þegar upp er staðið eiga íslendingar í dag nóg af rafmagni ef notað er öll þeaug orka sem er fyrir hendi í dag á íslandi .
Og ekki mikil þörf á að virkja vtnsaflið sem hefur í för með sér eiðilegingu naturuperla sem ekki eiga aftur kvamt naestu aldir .
Hugsum um það aður en af stað er farið í að eiðileggja natúruna enda er hún náturan mesta auðlynd sem hver maður á ,eða þanneigin
Hlustum ekki á væl landeigenda sem vilja koma upp helvítis vindmyllum á ný keyptum landsvæðum.
Auk þessa og ef flutningsleiðir væru ekki flöskuhálsar hér og þar væri líklega fljótlegast að ná í viðbót með aðra gufuaflsvirkjun á þeystareykjum eða Bjarnarflagi.
Með góðum flutningsleiðum niður á byggðir yrði nægilegt rafmagn til bræðsluverksmiðanna þegar kemur skyndilegur toppur þar. Þegar þessar þarfir minnka má nýta umframrafmagni til að framleiða vetni til útflutning t.d. á nýju Airbus þoturnar sem gert er ráð fyrir að nýti vetni sem eldsneyti.