Sum­ar hlaupa­kon­ur ákveða að halda áfram að hlaupa eft­ir að þær verða ófrísk­ar. Nauð­syn­legt er að fara eft­ir ráð­legg­ing­um lækna um hvað megi gera og hversu mik­ið. Gréta Rut Bjarna­dótt­ir hef­ur geng­ið með fjög­ur börn og hljóp á flest­um með­göng­um. Hún tal­ar um hvað hún leyfði sér og einnig hvernig hún kom sér af stað aft­ur eft­ir fæð­ingu.

Haf­steinn Ósk­ars­son meidd­ist sem ung­ur hlaup­ari og þurfti að hætta en er nú í fremstu röð í heim­in­um í milli­vega­lengd­um í sín­um ald­urs­flokki. „Eins og að vera á góð­um sport­bíl,“ seg­ir hann um að hlaupa hratt.

Sif Sum­arliða­dótt­ir þreytt­ist auð­veld­lega við göngu í skól­ann sem barn og þurfti oft að hvíla sig. Hún var ant­isport­isti lengi vel en svo gerð­ist eitt­hvað sem kveikti í henni. Hún missti þriðj­ung úr lunga en lét ekk­ert stoppa sig og hef­ur ver­ið í lands­lið­inu í bak­garðs­hlaup­um.